Een weekje in China

Ni Hao, hier weer een nieuwe blog om iedereen op de hoogte te stellen van mijn verblijf hier in China. De afgelopen dagen heb ik niet heel veel gedaan of beleeft. Op donderdag ben ik verhuisd naar me appartement en heb ik ’s middags me kamer grondig schoongemaakt. Ik ben samen met Juliette nog lekker naar de Mac Donalds gegaan om te kijken of het hier hetzelfde smaakt als in Nederland. ’s Avonds kwam de verhuurster van het appartement langs om een sleutel te proberen die ze had laten maken voor ons. Helaas paste deze sleutel niet en zou ze in het weekend teruggaan naar de sleutelmaker.

Omdat ik nog geen Wi-Fi in het appartement heb, wilde ik graag even naar de lobby van het hotel om mijn mail te checken. Alleen kreeg ik de deur niet meer op het slot! Waarschijnlijk is er een stukje van de sleutel van de verhuurster in het slot achtergebleven waardoor die van mij er niet meer inpaste. Omdat het al rond 22:30 was besloten Juliette en ik om onze begeleider de volgende ochtend maar te berichtten en dus vroeg op te staan. Die ochtend hebben we meneer Du een berichtje gestuurd dat we niet richting campus konden komen omdat we letterlijk binnen gesloten waren.

Omdat we het appartement toch niet uit konden op vrijdag hebben we de keuken helemaal schoongemaakt en ook gelijk de badkamer gedaan. Gelukkig kwam meneer Du halverwege de dag langs en na wat overleg ging ik met hem mee om een sleutelmaker te halen. De sleutelmaker kwam met ons mee naar het appartement om een nieuw slot in de deur te zetten. ’s Avonds wilden Juliette en ik wat eten halen en gingen we richting de winkelstraat. Achter de normale deur zit nog een tussendeur, zonder er bij na te denken gooit Juliette per ongeluk die deur hard dicht. Klein probleempje, de deur heeft wel een slot maar geen sleutelgat. Stonden we daar dan dit keer buitengesloten, we hebben die arme meneer Du gebeld en een uurtje later stond hij weer voor ons appartement. Gelukkig was hij goede vriendjes geworden met de sleutelmaker en kon hij van hem wat gereedschap lenen. Omdat hij wel een beetje klaar was met de deuren heeft hij het hele slot er maar van afgesloopt. Ben benieuwt of hij de volgende keer weer twee blonden meiden zou willen begeleiden, ik denk dat hij aan het eind van deze stage wel een aantal grijzen haren extra op zijn hoofd erbij heeft.

Op zaterdag zou ik volgens meneer Du een bijeenkomst hebben om 09.00. Ik ging er een beetje van uit dat het een bijeenkomst met hem zou zijn om me onderzoek door te spreken. Het was wel een beetje vreemd vond ik dat ik eerst voorgesteld werd aan nog meer belangrijke mensen van deze universiteit. Om 08.59 werd ik een kamer binnengeleid en toen ik binnenkwam keken 40 Chinezen me met verbazing aan. Ik werd aan een kop van de tafel gezet en mocht in een stoel zitten waar me broer Bart alleen van kan dromen. Ik kreeg zelfs een speciaal flesje water en een tolk die al het Chinees naar Engels vertaalde.

Uiteindelijk bleek het dat ik bij een bijeenkomst zat voor nieuwe eerstejaars Chinezen die zijn toegelaten tot een speciaal programma zodat ze voor twee jaar naar Nederland zouden kunnen. Alle leiders van de school zoals de directeur etc. werden voorgesteld met veel respect en ik werd voorgesteld als de Hollander waar ze veel respect voor moeten hebben. Het uitwisselingsprogramma van deze universiteit naar Nederland is heel belangrijk voor ze. Daarom willen ze ook echt alles doen om ons een leuke tijd te geven en zijn ze heel bezorgd dat ons wat overkomt. Dit project kan in hun ogen gewoon niet mislukken omdat ze dan bang zijn dat het invloed zou kunnen hebben op de verdere uitwisselingen van studenten.

In de middag kwam meneer Du naar ons toe dat de verhuurster zoals belooft een koelkast had gekocht en dat deze voor ons appartementje stond. Juliette en ik wonen op de vierde etage van een complex zonder lift en een kleine trap omhoog. We waren dus eigenlijk een beetje bang om terug te gaan. Gelukkig hadden een paar Chinezen de koelkast al omhoog getild en voor onze deur gezet. Wij hoefden hem alleen naar binnen te tillen en dat was al een opgaven! In de avond zijn we naar een Italiaans restaurantje gegaan waar we met de bus een keer langs waren gereden. We hebben een heerlijke pizza gegeten en gaan zeker nog eens terug om ook hun spaghetti te proberen.

Iedere zondag gaan Juliette en ik vrij claimen, de Chinezen leven in een 24/7 maatschappij maar wij vinden wel dat we ook een dagje vrij mogen. Helaas regende het behoorlijk op zondag en hebben wij daardoor ook niet heel veel gedaan. We zijn naar een soort van meubelboulevard gegaan en ’s avonds lekker hutspot gekookt en een filmpje gekeken.

Op dit moment is er niet echt veel te doen in China omdat ik nog steeds op me onderzoeksopdracht zit te wachten. We hebben meneer Du via een soort van Chinese whatsapp een berichtje gestuurd dat we nu toch wel graag willen gaan beginnen, we zijn natuurlijk niet voor niks naar China gekomen! Ben benieuwd wanneer we nu eindelijk onze opdracht kunnen krijgen… Tot die tijd heb ik in ieder geval genoeg vrije tijd om jullie op te hoogte te blijven houden!