Na een geweldige week in Beijing is het feestje dan toch voorbij en ben ik teruggekeerd naar Baoding. Gelukkig kan ik nog wel even nagenieten, me ouders zijn meegekomen en slapen 2 minuten verderop in een hotel. Er is een groot verschil in leefomstandigheden en type mensen als je Beijing gaat vergelijken met andere delen in China. Beijing is voor de Olympische spelen in 2008 volledig gerenoveerd en er zijn vele metrolijnen aangelegd. Het is een geweldige stad voor vakantie, maar in mijn ogen zie je niet het echte China als je alleen naar Beijing zou gaan. Het leven in Baoding is al een stuk anders en dat is nog een miljoenen stad, laat staan hoe het er op het platteland aan toe gaat…

Iedereen hier heeft het me aangeraden om NIET naar Beijing te gaan rond 1 oktober vanwege de nationale feestdag van de volksrepubliek China. Er van uitgaande dat het een soort van Koningsdag zou zijn maakte ik me er weinig zorgen over. Beijing is normaal al een drukke stad maar op 1 oktober was het echt extreem druk. De metro kon je niet eens inkomen door de hoeveelheid mensen. Ook ging ik ervan uit dat het voornamelijk op woensdag druk zou zijn maar het bleek dat de Chinezen een hele week vrij krijgen en allemaal naar Beijing willen gaan. Het is leuk om zoiets mee te maken, alleen als je iets wilt gaan doen is het niet heel praktisch. Helaas ben ik ook nog niet naar de verboden stad geweest in verband met de drukte maar dan heb ik een mooi excuus om nog eens naar Beijing terug te keren!

De laatste paar dagen in ben ik met me ouders wel naar talloze andere bezienswaardigheden geweest en hebben we vooral genoten van het grote feest. Ook heb ik een Europese supermarkt bezocht en daar verkopen ze chocopasta! De voorraadkast begint al aardig Nederlands te worden en ik weet de winkel nu te vinden in Beijing. Een retourtje met de trein kost nog geen 50 Yuan (ongeveer 6 euro) dus ik zou af en toe naar Beijing kunnen gaan om inkopen te doen. Met me ouders ben ik met de high speed trein naar Baoding gegaan waarvan de kaartjes 3 keer zo duur zijn, maar het is ook wel een stuk comfortabeler. Alleen ligt het treinstation van de high speed trein aan de andere kant van de stad. Het duurt daardoor even lang vanaf me appartement naar Beijing als ik de normale trein neem. Ik blijf natuurlijk een student en de prijs voor een normaal kaartje is ook wel erg aantrekkelijk!

Ik heb me ouders de campus laten zien waar ik iedere dag behalve zondag ben te vinden. Ook heb ik ze het lab laten zien waar al het onderzoek wordt uitgevoerd. Net voor vertrek heb ik me aardbeienplanten binnengekregen met de post die ik nodig ga hebben voor me onderzoek. Helaas is er na een weekje Beijing niet heel veel meer van over maar ik hoop dat het nog wel goed gaat komen. Misschien als ik genoeg tegen ze praat dat ze gaan groeien…

Meestal probeer ik iedereen een kaartje voor zijn verjaardag te sturen als ik in het buitenland zit. Helaas is het vanuit Baoding niet echt mogelijk om post te versturen. Ze verkopen geen kaarten hier en zelfs in Beijing kon ik nauwelijks ansichtkaarten vinden. Ze hebben wel een groot postkantoor hier maar dat wordt gebruikt door de Chinezen om al hun inkopen online te doen. Naar een winkel gaan om kleren te kopen doen ze niet echt, in plaats daarvan bestellen ze alles online.

We hebben sinds kort ook internet in het appartement waar ik wel heel blij mee ben. Het is snel internet waar je makkelijk op kan skypen, normaal probeerde ik het op campus wel eens maar dan heb je altijd 6 Chinezen achter je staan die willen meekijken. Me ouders zijn op dit moment naar het treinstation om kaartjes te kopen zodat ze hun wereldreis door China kunnen gaan vervolgen. Ik hoop dat er nog kaartjes te koop zijn in verband met de drukte rond 1 oktober. Aankomende week kan ik dan verder met me stage en hopelijk op het lab aan het werk gaan. Begin november moet ik al lekker opgeschoten zijn als mijn begeleider op bezoek komt…