Kwart van de reis zit erop!

Mijn ouders zijn vertrokken, de vakantie is voorbij en het ‘echte’ leven is weer begonnen. De eerste 5 weken van de reis zitten erop en nu nog 15 weken te gaan. Soms heb ik het gevoel alsof ik hier al jarenlang woon, maar keer op keer blijf ik me toch wel verbazen over dingen… Sommige dingen zullen ook wel nooit wennen ben ik bang… Ondanks dat ik nu 5 weken in dezelfde wijk woon blijven mensen zich toch verbazen als ik voorbij loop. Het staren, wijzen, lachen en foto’s maken begint soms een beetje op me zenuwen te werken. Even snel naar de winkel gaan zit er niet in en in een bus stappen zonder dat iedereen opkijkt, zal ook lastig worden.

Naast een aantal dingen die voor een westerling altijd vreemd zullen blijven (ze hebben hier wc papier zonder karton rolletje in het midden, hoe hang je hem dan op???) beginnen een hoop ook te wennen. De vrouw waarbij ik altijd koekjes koopt weet dat als ze lang genoeg blijft doorpraten in het Chinees ik er altijd een paar extra koop. Ook het eten op campus gaat beter omdat ik gerechten begin te herkennen en nu weet wat wel en niet pittig is om te eten. Ook begin ik de stad en Chinese cultuur beter te begrijpen en dat maakt het leven een stuk makkelijker.

Afgelopen dinsdag ben ik met Juliette en Lex (een Amerikaan) uiteten geweest bij een lokale pizzaboer. Na afloop zijn we naar een park geweest waar speciaal allemaal lichtjes zijn opgehangen voor deze maand, het leek wel kerstmis! Lex woont nu al 3 jaar in Baoding en geeft Engelse les op de universiteit waar ik ook studeer. Hij woont in het appartementen complex naast die van ons wat misschien 2 minuutjes lopen is. Naast Engels spreekt hij ook Frans, beetje Japans, Vlaams en Duits en wat vooral belangrijk is bijna vloeien Chinees! Zo af en toe krijgen we Chinese post of is er een taalbarrière waarbij we nu Lex kunnen inschakelen.

Het appartement waar ik woon is echt me thuis geworden, alleen ben ik altijd bang dat er iets stuk gaat. Alles in het appartement is ‘made in China’ en over de kwaliteit twijfel ik vaak. De eerste dag in Beijing kreeg ik bericht van mijn begeleider dat het bij de buren binnen een beetje nat werd en dat ze water hoorde lopen in ons appartement. De verhuurster is met de extra sleutel naar binnen gegaan en kwam erachter dat de leiding in de badkamer was gesprongen. In totaal is er 20.000 liter aan water weggelopen en snap ik nu wel dat de afvoer dat niet aankon. Volgens meneer Du kost 1000 liter maar 4 yuan (50 eurocent) maar dat lijkt mij een beetje weinig. Ik zal de discussie nog aangaan of ik dit niet kan declareren op de verhuurster aangezien de staat van het appartement niet in orde is.

Me vader heeft de tv gemaakt waardoor we eindelijk nieuws in het Engels kunnen kijken! Het wordt wel gecensureerd door de overheid maar de meeste nieuwtjes krijg ik toch te horen, en anders zijn er altijd nog de Nederlandse internetsites. Alleen de magnetron is nog stuk maar daar kan ik wel mee leven.

Op dit moment is de luchtvervuiling in Baoding echt overweldigend, in Nederland zou het luchtalarm afgaan zodat iedereen zijn ramen en deuren sluit. Me luchtwegen raken geïrriteerd en je kunt de smog ook echt ruiken. Ze voorspellen voor vannacht iets meer wind, hopelijk klaart de lucht dan ook een beetje op. Er staat zelfs een artikel op nu.nl over de luchtvervuiling, snelwegen zijn afgesloten en we moeten zoveel mogelijk binnen blijven…

http://www.nu.nl/algemeen/3899898/peking-in-ban-van-ernstigste-smog-in-maanden.html

Voor de aankomende tijd staat er niet veel bijzonders in de planning, ga eerst morgen lekker van me vrije en hopelijk smog vrije zondag genieten. Tot de volgende blog!