Een stad die me blijft verrassen - Reisverslag uit Baoding, China van Marije Son - WaarBenJij.nu Een stad die me blijft verrassen - Reisverslag uit Baoding, China van Marije Son - WaarBenJij.nu

Een stad die me blijft verrassen

Door: Marije

Blijf op de hoogte en volg Marije

27 Oktober 2014 | China, Baoding

Wat een rustig weekje zou zijn is toch weer voorbij gevlogen. Afgelopen week ben ik tussen de middag regelmatig met een groepje meiden gaan lunchen. Een aantal van deze meiden zouden volgend jaar graag naar Nederland komen om twee jaar op Inholland Delft te gaan studeren. Voordat ze worden toegelaten moeten ze eerst een Engelse test doen en een bepaalde score halen. Omdat Engels voor een Chinees behoorlijk lastig te leren is probeer ik ze hierbij te helpen door samen te lunchen en Engels te praten. Ook heb ik een meisje ontmoet die volgend jaar graag wilt komen studeren aan de universiteit in Wageningen. Ik heb haar aangeboden om te helpen met al het papierwerk. Inruil voor mijn hulp heeft ze me uitgenodigd voor een bezoek aan haar geboorteplaats ergens in het noorden van China. Zal zien of ik daar nog tijd voor kan maken…

Ook was het bezoek afgelopen maandag van twee Nederlanders die werkzaam zijn op de vestiging van Inholland in Delft erg leuk. We zijn samen gaan lunchen en in de middag heb ik ze een rondleiding op het lab gegeven. Was leuk om weer eens andere Nederlanders te ontmoeten.

Mijn begeleider wilde graag dat ik een presentatie zou geven over het onderzoeksplan en het project dat ik ga uitvoeren. Afgelopen vrijdag heb ik de presentatie gegeven en met de hulp van professor Du hebben de Chinezen volgens mij in grote lijnen begrepen wat ik ga doen en waarom ik hier ben. Omdat mijn planten nog steeds niet voldoende gegroeid zijn ga ik deze week beginnen het medium van een ander ras aardbei te optimaliseren. Van een van de meiden die ook met aardbeiplanten werkt heb ik echt 40 potjes gekregen met planten. De aankomende tijd mag ik lekker aan het werk om deze planten om te zetten en kunnen mijn eigen planten ondertussen lekker doorgroeien.

Zoals sommige van jullie weten heb ik vele jaren geleden hechtingen gekregen in me enkel. Sinds die tijd heb ik altijd irritaties gehad en voelde het niet zo fijn tijdens het schaatsen of skeeleren. De huisarts dacht dat er misschien nog kleine splintertjes glas in me enkel zouden zitten die er heel moeilijk uit te halen zijn. Vorige week sprong me huid weer open en heb ik zelf voor dokter kunnen spelen. Ik zal een foto toevoegen van wat ik in me enkel tegenkwam, dat zijn geen splintertjes kan ik wel zeggen…

Dat ze in China niet heel goed omgaan met dieren had ik wel verwacht maar wat ik nu heb mee gemaakt vind ik wel heel cru. Sinds kort hebben we muizen rondlopen op het lab. Ik had een paar zakjes met oploskoffie laten liggen en die hebben ze lekker allemaal open geknaagd. Ook liggen in de meeste laadjes muizenpoep en is het wachten totdat ik de eerste muis zie. De meiden hebben daarom klemmen gezet op het lab, het zijn alleen niet de klemmen die wij kennen. Ze hebben dozen neergezet waar muizen naartoe gelokt worden waarschijnlijk door een geur. In het midden van de doos zit een lijm laag die de poten van de muis vastplakt zodat deze niet meer uit de doos kan lopen. De muis kan dan sterven aan een langzame dood of wachten totdat iemand hem vermoord. Ik ben meer een voorstander van de normale methode met een klem zodat ze niet zo hoeven te lijden.

Vorige week heb ik een Chinese sim kaart gekocht en in een oude telefoon gestopt die me ouders mee hadden genomen vanuit Nederland. Vanaf nu kan ik lokaal bellen voor weinig. De Chinese overheid staat het niet toe dat Chinezen naar telefoonnummers bellen die niet van een Chinese provider zijn. Hoe het precies zit weet ik niet maar de Chinezen kunnen niet zomaar naar iedereen bellen. Sinds ik de telefoon heb is het veel makkelijker om dingen af te spreken en te regelen.

Zo kreeg ik afgelopen vrijdag nog een telefoontje van Lex (Amerikaan) of ik zin had om mee uiteten te gaan met een aantal andere buitenlanders. Het eerste plan was dat we om 6 uur zouden verzamelen en richting het restaurant vertrekken. Om 17.45 werd dit veranderd naar 19.00, samen met Lex, Juliette en een Japans meisje zijn we nog een uurtje gaan poolen. Vlakbij het appartement waar ik woon is een mooie plek waar je voor weinig kan poolen, hopelijk kunnen Juliette en ik nog veel potjes spelen.

Een van de Amerikanen die bij het etentje aanwezig was vertelde me dat er in Baoding een winkelcentrum is waar je zelfs naar Walmart kan gaan. Sinds het jaar in Canada ben ik niet meer in een Walmart geweest. Voor de mensen die Walmart niet kennen, het is een winkel waar ze alles verkopen waar je maar aan kan denken. Een soort van Beijingkorf, Hornbach, mediamarkt en supermarkt in een winkel. In het winkelcentrum hebben ze ook andere leuke winkels zoals H&M, paar Chinese merken en talloze leuke plekken om te eten. Zo zie je maar, de stad Baoding blijft me verassen en ik vind steeds meer leuke plekjes om naartoe te gaan. Alleen het vinden van het winkelcentrum was nogal lastig, ik wist alleen het nummer van de bus die voor het centrum zou stoppen. Eerst moest ik met twee verschillende bussen naar de juiste halte zien te komen. Bij de bushalte aangekomen wist ik niet welke kant van de buslijn ik moest pakken, ik had 50% kans om de goede de kiezen. Natuurlijk koos ik voor de verkeerde en ben ik eerst 30 minuten de ene kant op gereden, toen overgestapt en 30 minuten teruggereden om vervolgens de bus voor 15 minuten de goede kant op te nemen. Maar het was het avontuur meer dan waard en heb lekkere Westerse dingen kunnen kopen zoals kaas en chocolade!

De luchtkwaliteit is afgelopen week echt extreem slecht geweest, er was zelfs een code rood van kracht. Als je buiten loopt lijkt het alsof het erg mistig is en kan je nauwelijks wat zien. Ook kan je het lichamelijk voelen dat het heel slecht is voor je, me longen hebben het zwaar te voorduren… Vandaag is de lucht eindelijk een beetje opgeklaard en heb ik eindelijk weer eens een paar sterren kunnen zien. Maar voor morgen is weer veel smog voorspeld…

Nog maar één week te gaan totdat mijn begeleider uit Nederland langskomt met een tentamen die ik moet inhalen van vorig jaar. Ook kan ik lekker aan de bak met de 40 potjes met planten. Het meisje dat naar Wageningen wilt heeft ook ongeveer 20 documenten gestuurd die allemaal gecheckt moeten worden op Engelse spelling, grammer en zinsopbouw. Het is nu bijna 2,5 jaar geleden dat ik uit Canada ben gekomen, soms moet ik wel heel diep denken hoe de grammatica regels ook alweer zijn in het Engels… Ook ben ik weer begonnen met hardlopen (als de lucht dat toelaat) om toch een beetje beweging te krijgen. Genoeg te doen dus aankomende week!

Sinds kort kan ik via Skype voor weinig bellen naar telefoonnummers in Nederland. Ben heel blij dat ik me opa en oma even heb kunnen spreken. Als laatst wil ik graag melden dat de klok in China niet omgaat naar wintertijd. Vanaf nu is er tussen Nederland en China dus 7 uur tijdsverschil.

  • 27 Oktober 2014 - 08:35

    Ella:

    Als ik het zo lees heb je weer genoeg gedaan in je 'rustige' week. Opa en oma, en ook ome Aris, waren heel blij met je telefoontje. Succes met leren :).

  • 31 Oktober 2014 - 11:47

    Pieter:

    Hi Marije,

    Mooi dat het lichaam het glas er zelf uitwerkt. Zou dit het laatste stukje zijn?

    Zijn de muizen nog voor proeven te gebruiken?

    Veel succes met leren en je tentamen.

    Pieter

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marije

Actief sinds 02 Sept. 2014
Verslag gelezen: 262
Totaal aantal bezoekers 11341

Voorgaande reizen:

05 September 2014 - 23 Januari 2015

Stage in Baoding

Landen bezocht: