Nieuwe update

Hallo allemaal, het is weer tijd voor een nieuwe update!

De afgelopen dagen heb ik veel gemaakt en een hoop nieuwe mensen ontmoet. Afgelopen maandag hadden we nog een dagje vrij ter ere van het maan festival. Op deze dag vieren de chinezen dat de oogst tijd voorbij is, het is te vergelijken met Thanksgiving wat ze in Noord-Amerika vieren. Op deze dag was er niet veel te beleven in Baoding omdat alle studenten naar huis waren om deze dag te vieren. Juliette en ik hebben voornamelijk in een parkje op het campus terrein gezeten. Verder waren we nog opzoek gegaan naar het treinstation maar natuurlijk helemaal de verkeerde kant opgelopen. Tijdens onze zoektocht zijn we nog wel een theewinkeltje ingegaan waar we Yellow label thee hebben gevonden. We hoeven vanaf nu geen jasmijn thee meer te drinken maar kunnen gewoon lekker aan de Engelse blend. Ik ben alleen nog dringend opzoek naar koffie want dat mis ik wel!

De aankomende maanden ga ik stage lopen aan de agrarische universiteit van hebei. Deze universiteit bestaat uit twee grote campussen, de oost campus en de west campus. In totaal heeft de universiteit 30.000 Chinezen studenten, en sinds kort twee Nederlandse studenten. Ik ga stage lopen op de west campus en dit terrein heeft meer een idee van een stad, er is een winkelstraat, 3 verschillende restaurants en nog veel meer faciliteiten.

Op dinsdag had ik afgesproken met me begeleider voor een toer over het campus terrein. De Chinezen zijn van vroeg opstaan dus om 08.00 stond ik te wachten op professor Du. Na een klein ritje in de auto kwam ik aan bij de west campus. Na een korte introductie aan een aantal belangrijke mensen ging ik door naar de laboratoriums. Als eerste werden alle studenten bij elkaar geroepen voor een korte introductie rondje. De studenten zelf waren heel verlegen en vonden het erg lastig om wat in het Engels te vertellen. Het team bestaat uit 5 studenten die er al langer studeren, er komen 3 nieuwe studenten (die ik nog moet ontmoeten) en Juliette en ik zitten in het team. Na dit introductierondje werd ik gekoppeld aan een Chinees meisje en zij nam me de hele dag op sleeptouw.

Op de dag zelf heb ik weinig gedaan, ik heb een beetje geprobeerd te praten maar het Engels van de studenten is vaak lastig te begrijpen. Ik heb wel een meisje ontmoet van een ander team die goed Engels spreekt, zei heeft gelukkig een hoop kunnen vertalen voor ons. Verder hadden de studenten zelf ook weinig plannen dus hebben we een aantal uur gewoon gezeten en gekaart. We zijn voor lunch naar de cafetaria gegaan, het eten is wel te eten en ik ben er niet ziek van geworden. Voor een volledige maaltijd van rijst, groenten en een flesje drinken was ik 7,5 Yuan kwijt dat is ongeveer 1 euro. Een van de Chinese meisjes had een appartementje gevonden voor ons in een goede buurt en vlakbij een aantal winkeltjes en de oost campus. Samen met professor Du en Juliette ben ik hier ’s avonds gaan kijken.

Het appartement is erg ruim en Juliette en ik hebben allebei onze eigen kamer, verder heeft het een ruime huiskamer, een aparte kamer met een tafel om aan te eten en een redelijke keuken en badkamer. Het goede van dit appartement is dat het al gemeubileerd is. Verder hebben we ook een Chinese wasmachine, we moeten hem zelf iedere keer met de hand vullen met water maar hij doet het! Na wat onderhandeld te hebben krijgen we ook nog een koelkast erbij. Menig student zal jaloers op dit appartement zijn, alleen was het wel extreem smerig. Vele handen maken ligt werk, dus professor Du had aan twee van zijn studenten gevraagd om te komen helpen met schoonmaken op woensdag.

Woensdagochtend hadden Juliette en ik afgesproken voor het hotel met de meisjes en voor de gezelligheid kwam er nog een derde meisje mee die in verhouding redelijk Engels kan. Samen met de drie meiden en de verhuurster zijn we de hele ochtend aan het schoonmaken geweest. We hebben ik weet niet hoeveel troep weggegooid en het appartementje een beetje schoongemaakt. De Chinezen kennen geen schoonmaakmiddel en alles gaat met een dweiltje en een beetje water. Juliette en ik hebben al besloten om morgen (donderdag) opzoek te gaan naar schoonmaakmiddelen en het appartementje nog een grondige beurt te geven.

In de middag zijn Juliette en ik eerst gaan lunchen met de 3 studenten en in de middag na de lunch was er nog tijd om te gaan shoppen. Met een lokale bus zijn we naar een winkelcentrum gebied gegaan voor onze inkopen. Na een week rijst gegeten te hebben kwam een droom tot werkelijkheid, ze hebben een Mac Donalds in deze stad! Ik heb de eerste Mac Flurry gegeten en ik weet waar Juliette en ik de aankomende tijd uiteten zullen gaan! In het winkelcentrum hebben we een deken voor op bed en een router gekocht zodat we hopelijk wifi in ons appartement kunnen opzetten. ’s Avonds zijn Juliette naar een bakker in de buurt gegaan en een heerlijke soort van chocolade croissant gekocht.

Morgen gaan Juliette en ik dus het appartement nog verder schoonmaken en algemene dingen kopen zoals water en WC papier. We denken dat we de hele dag wel bezig zijn met het verder inrichten van het appartementje. Vrijdag zullen we dan waarschijnlijk weer richting west campus en de laboratoriums gaan. Om van de oost campus naar de west campus te gaan kunnen we gebruik maken van een speciale bus. Deze bus is eigenlijk bedoeld voor docenten maar omdat wij er buitenlands uitzien kunnen we gewoon gratis in deze bus stappen. Het is vijf minuutjes lopen van het appartement naar de bus stop en de bus gaat ongeveer 8x per dag.

Het is gebruikelijk voor de Chinese studenten om van maandag tot en met zaterdag van 08.00 tot 21.00 op het lab aanwezig te zijn. Ik ga proberen om deze uren mee te draaien maar heb wel afgesproken met professor Du dat ik soms een aantal dagen kan vrij nemen om naar Beijing te gaan bijvoorbeeld.

Iedereen op het laboratorium is wel heel bezorgd om ons en professor Du wilt eigenlijk altijd weten waar we zijn. Omdat ik een heel vrij leven gewend ben in Nederland vind ik het wel lastig om hier mee om te gaan. Als ik een bus, restaurant of zelf het laboratorium inloop krijg ik meteen de beste stoel. Ook willen ze altijd me tas dragen en zijn altijd bang dat ik honger heb of dat er iets anders is. Ik moet nog een manier vinden om hier mee om te gaan en denk dat het op het laboratorium wel beter zal gaan als ze me een beetje beter leren kennen.

Dit was het weer voor deze keer, het is even kijken of ik binnenkort nog een nieuwe blog online kan zetten omdat we nog geen internet hebben in ons appartementje. Op de west campus hebben ze wel internet maar ik weet niet hoe betrouwbaar dit is. Anders ga ik wel in de lobby van dit restaurant zitten voor internet, ze durven me er toch niet uit te gooien…