Bezoek uit Nederland

Eindelijk weer eens een nieuwe update vanuit China, ik heb het de laatste dagen behoorlijk druk gehad en helaas geen tijd kunnen vinden voor een nieuwe blog… Ik wil deze blog graag beginnen met de melding dat het leven in China geweldig gaat, sinds het begin van dit avontuur heb ik me nog niet zo thuis gevoeld in dit land als nu. Voor vertrek had ik mezelf proberen voor te bereiden op de cultuurshock en de grote veranderingen voor het nieuwe leven in China. Persoonlijk denk ik dat zo een ervaring bijna niet voor te bereiden valt, je moet het maar over je heen laten komen.

De mensen op het lab heb ik de afgelopen tijd beter leren kennen en communiceren gaat steeds iets makkelijker. Het project loopt eindelijk lekker waardoor ik een beetje een dag vulling en doel heb gekregen. Ook ben ik bevriend geraakt met een paar andere meiden van de universiteit waarmee ik regelmatig ga lunchen. Rond het appartement ken ik nu de omgeving en weet ik waar je lekker eten kan en bepaalde spullen kunt kopen. Rondreizen in de stad gaat steeds makkelijker en ik weet welke bus ik waar heen kan nemen. Ook spreek ik een van de Amerikaanse docenten steeds vaker en hij heeft me al veel geleerd over dit land. Als ik met hem opstap ga blijft het een verassing wat we weer beleven gaan, het grootste voordeel is wel dat hij vloeiend Chinees kan wat echt super handig is in sommige situaties.

Het is wel grappig als ik terugdenk aan het begin van deze reis en vooral de eerste paar weken, op dat moment was ik veel negatiever over China en twijfelde ik soms wel of ik er goed aan had gedaan om dit grote avontuur aan te gaan. Nu begin ik heel voorzichtig te denken dat ik China zo af en toe ook wel zal gaan missen. De vriendelijkheid en nieuwsgierigheid van de mensen hier begin ik steeds meer te waarderen. Ze zullen je altijd proberen te helpen op welke manier dan ook. Het eten waar ik soms wel moeite mee had ga ik straks missen als ik weer een broodje kaas mee moet in plaats van een lekker bordje Chinees.
Afgezien van het bezoek van mijn begeleiders uit Nederland heb ik niet heel veel nieuws meegemaakt. Ik ben vooral heel druk geweest met de voorbereidingen van de toets die ik moest herkansen en op het lab. Ik heb heel erg genoten van het bezoek uit Nederland. Maandagmiddag heb ik samen met meneer Du en Juliette de twee docenten, Klaas Jan en Nelleke afgehaald bij de bus stop. Ze verbleven in een chic hotel in waarschijnlijk het duurste gedeelte van de stad waar ook de Walmart zit. Na het inchecken zijn we met zijn vieren, zonder Du dus uiteten gegaan bij een Koreaans restaurant. Na het eten kreeg ik een grote tas gevuld met allemaal lekker dingen vanuit Nederland, echt super lief van ze.

Op dinsdagochtend om 9 uur hadden we eerst met ze allen een bijeenkomst met de twee hoogste bazen van de opleiding en het laboratorium. Na deze bijeenkomst heb ik de herkansing gemaakt en ik kan tevreden vertellen dat ik deze gehaald heb met een 6,7! Zelf twijfelde ik wel erg of ik deze toets kon halen aangezien ik niet in staat was om de colleges opnieuw te volgen. Na de lunch hebben we het onderzoeksplan besproken waarvoor ik een 7,5 heb gekregen. Ook is de tussentijdse beoordeling die meneer Du heeft ingevuld besproken en het cijfer daarvoor is een 8,2 geworden. Ik heb nu 40% van de alle dingen afgerond en het begin van de stage is dus super verlopen. Nu hoef ik alleen nog een eindrapportage te maken en een eindbeoordeling te krijgen.

In de avond stond een luxe diner in de planning met een aantal belangrijke Chinezen van de universiteit en ons 4. De belangrijke Chinezen kwamen niet opdagen en uiteindelijk was het alleen ons 4, meneer Du en een administratief medewerker. Het is gebruikelijk om bij deze diners vooral heel veel te drinken en te proosten op het leven. Ze proosten met rijstwijn shots die je in een keer achterover moet slaan. Voordat je begint met eten krijg je eerst 3 van deze rijstwijn shots wat net pure jenever is. Na deze shots mag je beginnen met eten en krijg je ongeveer iedere 10 minuten een nieuwe shot. Na heel wat shotjes begon iedereen het toch wel een beetje te voelen en werd meneer Du opvallend vrolijk ;) Hij begon trots te vertellen dat Juliette en ik als dochters voor hem zijn en dat hij goed op ons past. Na deze woorden kan deze stage niet meer misgaan! XD Het etentje was een hele ervaring die ik voor altijd zal onthouden…

Vandaag heb ik in de ochtend nog even koffie gedronken met Klaas Jan en Nelleke en hun geholpen om naar het treinstation te komen. Op een blaadje heb ik in het Chinees laten vertalen dat we naar het kleine treinstation in Baoding moesten. Samen met Klaas Jan ben ik in een taxi gesprongen en voor me gevoel reden we heel erg verkeerd. Na 5 minuten wist ik zeker dat het verkeerd ging en dat hij ons naar het grote treinstation ging brengen dat een uur rijden is. Leg dan maar eens uit in het Chinees dat hij verkeerd rijdt… Na even denken besloot ik Lex, de Amerikaan te bellen en hij heeft ons gered door in het Chinees uit te leggen aan de taxi chauffeur waar we heen moesten. Wat moet ik ook zonder Lex ;)

Half november komen Juliette haar ouders voor een week langs en gaan ze voor een weekje door China trekken. Om direct van het moment te profiteren ga ik zelf ook een weekje op reis. Na lang getwijfeld te hebben over welke plek ik zal gaan bezoeken weet ik nu bijna zeker dat het Shanghai gaat worden. Shanghai is vanuit Beijing goed te bereiken met de trein en toch wel een icoon voor China. De eerste twee dagen zal ik in Beijing gaan verblijven zodat ik ook Juul haar familie kan ontmoeten. Wanneer er plek is in de trein zal ik dan zelf verder richting Shanghai gaan vertrekken. Ben benieuwd wat voor avonturen ik daar weer kan gaan beleven.

Lex, de Amerikaan heeft net gebeld of ik vanavond pizza wil ga eten met een aantal andere buitenlanders, ben benieuwd wat ik weer ga meemaken! Vanaf morgen wordt het leven weer een beetje normaler en kan ik een beetje gaan bijkomen van afgelopen tijd!